L.A. Noire
We weten wat je denkt: Red Dead Redemption was GTA met klapdeuren, dit wordt GTA met een politiebadge. Fout, L.A. Noire zet de Rockstar-wetmatigheden op hun kop. Hier stel je eerst de vragen en haal je pas later de trekker over.
Toegegeven, wanneer wijkagent Cole Phelps uit zijn zwarte patrouillewagen stapt en de nachtlamp bovenhaalt om de pikdonkere plaats delict te onderzoeken, ziet het eruit alsof Team Bondi GTA in een Mad Men-jasje gestoken heeft. Die bekende minimap in de linkerhoek, de arcadeachtige manier van rijden, de sfeer die haast letterlijk van de muren druipt; de Australiërs hebben duidelijk enkele elementen van het Rockstar-gemeengoed gebruikt. Maar die mening herzien we wanneer Phelps zich tussen de krijtlijnen en bloedspatten ontpopt tot Sherlock Holmes. In L.A. Noire is niet je Tommy Gun, maar notitieboekje je sterkste wapen. De pen machtiger dan het zwaard, wie had dit ooit van Rockstar verwacht?
Sol-la-si
Op dit moment is Cole nog wijkagent en wordt hij 's nachts opgeroepen voor een moord. Een zwarte man is in een steeg door het hoofd geschoten. Het bloed is nog niet opgedroogd, maar het lijkt al weggehaald. Vreemd. Floyd Rose, de rechercheur van dienst die je eerder het beroep van burgervretende baseballcoach zou toeschrijven, is te lui om zelf naar bewijsmateriaal te zoeken. Dit is de kans voor de ambitieuze Phelps om zich te bewijzen. Met de zaklamp in de aanslag wandel je samen met die schijterd van een collega naar de bloedplek op de muur. Het g ebrek aan HUD is opvallend. Buiten de typische minimap in de hoek is er geen tekst, geen pijl, zelfs geen glanslaagje dat verraadt welke voorwerpen interactief zijn. De speler wordt op een subtiele manier geleid. Wandel je voorbij een voorwerp of plaats die je kan onderzoeken, dan trilt de DualShock lichtjes en hoor je een korte pianomelodie. Een klimtocht langs de regenpijp later, staat Phelps met een revolver in zijn hand. Had hij gespot in de reflectie van een gekanteld raam. De dader moet na de moord het wapen op het aanpalende dak gegooid hebben. Behoorlijk dom. Met de rechterstick roteer je het wapen. Een magnum met parelmoeren heft. Wanneer de camera inzoomt, heb je een aanwijzing beet. De kamer mist twee kogels. Je draait de revolver nog wat verder en ziet het serienummer. "Moeten we Rose niet op de hoogte brengen?", vraagt je partner Rusty. "Ze hebben de moordenaar net geklist. Hij verzette zich en ze hebben hem moeten neerschieten." Die vetklep kan wachten. Cole is een ambitieuze flik en aast op een job als rechercheur. "Was hier geen wapenhandelaar om de hoek?"
The silk stocking murder
Cole Phelps loopt een nieuwe plaats delict op, deze keer op klaarlichte dag. Cole heeft zich opgewerkt tot rechercheur die de vuilste moordzaken uit Hollywood mag opknappen. Die zijn evenredig gestegen met het succes van de filmstad. Terwijl de wereld verblind wordt door de glitter en glamour van de sterren, kapt een seriemoordenaar vrouwen aan stukken en dumpt ze in de achtertuin van Tinseltown. Phelps buigt zich over het blanke, naakte vrouwenlichaam. Team Bondi heeft grondig opzoekingswerk verricht, want dit tafereel ziet er gruwelijk authentiek uit. De camera zoomt in op het verminkte bovenlichaam, met de rechterstick beweeg je Coles hand naar de plek op het lichaam dat je wil onderzoeken. Ze is duidelijk gewurgd, ma ar niet met de handen, daarvoor is de gapende wonde in haar hals te diep. Op de plaats waar haar trouwring zat, is het vlees tot op het bot weggesneden. In haar rechterhand houdt de rigor mortis een stuk van een bibliotheekkaart geklemd tussen de dode vingertoppen. Op haar buik staat 'Kiss the Blood' in lippenstift geschreven. Getekend: BD. De Black Dahlia Killer. De echte of alweer een copycat? Veel moordenaars trachten de LAPD namelijk op het verkeerde been te zetten. Tijd om sporen te zoeken. Bij elke zaak krijg je een partner toegewezen. Die speelt niet alleen GPS in de auto, maar helpt je ook bij het verzamelen van bewijsmateriaal. Rusty, die het ook tot rechercheur geschopt heeft, zij het op minder koosjere wijzere dan jij, staat bij een bloedspoor dat een meterlang spoor vormt doorheen de steeg. Na wat zoek- en klimwerk verzamelt Phelps een bebloede nylonkous (het moordwapen?), een handtas, een sleutel en een naam: Antonia Maldonado, dat staat op de andere helft van de bibliotheekkaart. Het bewijsmateriaal is zorgvuldig geplaatst door de dader. Iets té opvallend en zo gaat de Black Dahlia Killer niet te werk. Alle bewijsmateriaal en hints schrijft Cole neer in zijn notitieboekje. Een verzameling losse puzzelstukken die je tijdens de verhoren in elkaar moet zien te schuiven.
Lamp in het gezicht
Hoewel je sporadisch in shootouts en achtervolgingen betrokken wordt en getuigenverhoren meer dan eens in een vuistgevecht ontaarden, licht het tempo van L.A. Noire beduidend lager dan in de standaard actiegame. Elke case neemt dankzij de vele rustmomenten en verhoren gemakkelijk een uur in beslag. L.A. Noire is meer Heavy Rain dan GTA en er zijn nog meer parallellen met Quantic Dreams parel: dit is minstens even meeslepend, even geloofwaardig en bevat evenveel gezichtsuitdrukkingen die boekdelen kunnen spreken. Als jij ze opmerkt tenminste. Dat heeft L.A. Noire te danken aan MotionScan, de nieuwe scantechnologie die elke zenuwtrek, oogbeweging en wenkbrauwfrons van de motion capture-acteurs naar hun personages heeft overgezet. Of het nu de bajaarde huisbazin is, de geile fruitboer of de jaloerse echtgenoot die ontkent dat ze in een vechtscheiding verwikkeld w aren, elke verdachte moet aan een kruisverhoor onderworpen worden. Het mechanisme is simpel. Je kan op drie manieren reageren op de verdachte: het antwoord als de waarheid accepteren, in twijfel trekken of als flagrante leugen bestempelen. Aan jou om de lichaamstaal te omcijferen en de juiste optie te pikken, want enkel dan wrik je nieuwe info los. Of de hoteldame iets wist van de inbraak in de kamer van het slachtoffer? Ze kijkt schichtig naar beneden en zegt van niet. Driehoekje, ze liegt. Maar zo simpel is het niet. Aantijgingen moet je met bewijzen ondersteunen. Anders klapt de ondervraagde dicht of vliegt ze uit en krijg je geen informatie. Je slaat je notitieboekje open en zegt dat het raam in de kamer van het slachtoffer werd ingeslagen, de koevoet lag nog op het terras. Zelfs een dove had dit gehoord. De dame zwicht. Ze wou geen slechte reclame voor haar hotel. De verhoren lijken simpel, maar zijn het niet. Een goede kennis van de zaken in kwestie is onontbeerlijk. Gelukkig zijn er intuïtiepunten. Door voldoende aanwijzingen te verzamelen en ondervraagden succesvol op de rooster te leggen, krijg je punten die je tijdens verhoren kan inschakelen. Zo kan je een van de drie opties wegstrippen of de community-hulplijn inschakelen. Dan zie je achter elke optie hoeveel spelers die keuze ook maakten. Geen waterdicht strategie, maar het helpt je wel. Je kan natuurlijk ook gewoon je BlackBerry pakken en een vriend bellen voor hulp...
Beperkt free roaming
Hoewel L.A. Noire onmiskenbaar de Rockstar-stempel draagt en we altijd dachten dat het een free roamer pur sang zou zijn, is het dat niet. L.A. Noire treedt eerder in de sporen van Mafia II: je kan vrij rondrijden in Hollywood, maar de setting dient vooral voor de sfeerbelevi ng. Een bar binnenwandelen, potje poker spelen en vervolgens waggelend een auto jatten om een hoer op te pikken, te neuken en achteraf deze samen met een bejaarde vrouw van de stoep te scheppen zit er niet in. Dat zou ook absurd zijn, gezien je politieinsigne in je binnenzak. Nadat je ook de jaloerse echtgenoot op de rooster hebt gelegd, wijst alles naar Clem Feeney, een fruitboer die stiekem kickte op de Spaanse welvingen van het slachtoffer. Bij de huiszoeking in zijn fruitwinkel vindt je niet alleen een bebloed scalpel, maar ook een juwelenkist van het slachtoffer. Maar voor we nog 'No shit, Sherlock' kunnen zeggen, vlucht Clem naar zijn auto en verandert het rustige verhoor in een wilde achtervolging. De fruitwagen moet de duimen leggen tegen Phelps rijkunsten en de kogels van Rusty die als een wilde hond uit het raam van de Ford hangt. De verdachte is ingerekend, de chef tevreden, al is het nog steeds niet zeker of je de juiste hebt. L.A. Noire is niet het type spel dat je een onmiddelijke beloning geeft. Je hebt vermoedens, de verdachte is opgepakt, maar er zijn nog veel onbeantwoorde vragen. Of de fruithandelaar echt de Black Dahlia Killer is? Dat valt sterk in twijfel te trekken. Of L.A. Noire topmateriaal is, daar is geen twijfel over mogelijk. Dat is L.A. Noire zeker. Al zijn we benieuwd wat Rockstar nog allemaal achter de hand houdt.
Weetjes
-
De case die we hebben besproken, is gebaseerd op echte feiten. In 1947 verdween de 22-jarige Elisabeth Short tijdens een wandeling in Los Angeles. Haar lichaam werd enkele dagen later verminkt en in stukken teruggevonden in een verlaten park. De gruwelijke zaak haalde de voorpagina en toen de moordenaar letterbrieven en bezittingen van Short naar krantenredacties begon te sturen, werd de Black Dahlia een mediahype. De arm der wet verloor de controle over de pers. Reporters ontvreemden bewijsmateriaal, plozen als aasgieren de plaats delict uit en vernielden aanwijzingen, gaven zich uit als agenten en publiceerden verkregen tips meteen op de voorpagina. De reden ook waarom het onderzoek in het slop raakte en de Black Dahlia-moordenaar nooit gevonden werd.
-
Fans van Mad Men zullen een flinke kluif krijgen aan L.A. Noire. Cole Phelps wordt namelijk gespeeld door Aaron Staton, de acteur die in de tv-reeks de ingetogen marketingjongen Ken Cosgrove speelt. Cole Phelps lijkt echter meer op Don Draper, de charismatische marketingbaas met het donkere verleden. Ook Phelps draagt een donker geheim uit zijn oorlogsverleden mee. Iets erg smerig dat langzaam ontrafeld zal worden aan de hand van flashbacks en tegen hem gebruikt zal worden. Zo hoort het ook in een film noir.
-
Voor de fans van de echte film noir bouwde Team Bondi een leuke verrassing in: via het optiemenu kan je een zwart-witfilter aanzetten en L.A. Noire volledig zonder kleur spelen. De ontwikkelaar heeft ervoor gezorgd dat de kleurcontrasten goed naar zwart-wit vertaald zijn, zodat je niks van de sfeer hoeft te missen.
 In het kort
Hierboven hebben we slechts één van de vele cases besproken. En je merkt het, je bent niet zomaar uitgespeeld. Verwacht echter geen GTA IV, maar een supersfeervolle detectivethriller waarbij het tempo beduidend lager ligt. L.A. Noire is zeker niet voor iedereen weggelegd en daarom geven we de game drie sterren. L.A. Noire ligt vanaf 20 mei in de Nederlandse winkels.
|
