Main » 2010 Juni 03 » Red Dead Redemption
05:24:26 Red Dead Redemption |
 Saddle up, cowboy!
Welkom in New Austin
Red Dead Redemption heeft, op de eerste twee woorden van de titel na, geen enkele band met Red Dead Revolver. Nou ja, Rockstar had kennelijk een luie designer zitten die exact dezelfde cowboy qua design heeft gebruikt, maar het is ‘m niet! Red Dead Redemption kun je het beste even kort beschrijven als Grand Theft Auto, maar dan begin 20ste eeuw. Het speelterrein is ditmaal het grensgebied tussen de US en Mexico in een periode waar de wet nog nét niet echt grip heeft op het Wilde Westen en waarin Mexico een vrijhaven is voor allerhande gajes en gringo’s. New Austin, zoals het Amerikaanse deel heet, is een zeer divers en daardoor superinteressante speeltuin. Nog nooit zette Rockstar, of welke andere ontwikkelaar, zo’n divers landschap neer. In het noorden vinden we bergen, sneeuw en naaldbomen. Net over de grens in het zuiden bevindt zich een typische Mexicaanse woestijn, die zo als decor kan dienen in een themapark. Cactussen, wit zand, hier en daar een verlaten nederzetting met bouwvallige witte huisjes, we kennen het allemaal van de films. Tussen die twee uitersten bevinden zich vrijwel alle gebieden die je maar kunt bedenken. Gigantische rotsformaties, grasland, woestijn, grotere stadjes zoals Blackwater, met geasfalteerde straten, of typische western-stadjes met een saloon, een gunshop en een sheriffhuisje. Elk gebied ziet er dus anders uit en dankzij bijpassende muziek ademt elk gebied weer een heel andere sfeer uit. Foute Mexicaanse muziek in Mexico, of mondharmonicamuziek in Armadillo, volledig in stijl van natuurlijk Once Upon A Time in The West. Ook de flora en fauna verschilt per gebied. Grizzlyberen in het noorden, poema’s in de bergen, bizons op de vlakte en vooral veel gringo’s in Mexico. Om de twijfel maar meteen dus weg te nemen, Rockstars nieuwste zandbak is een zeer toffe, uitgebreide zandbak waar je graag in speelt. We zouden ook niet anders verwachten.
John Marston en co.
Deze zandbak mag je, in de singleplayer, verkennen met John Marston. Een typisch Rockstar-character, blijkt al snel. John is iemand met een verleden, wat in het begin nog niet echt blijkt, maar wat langzaam door het verhaal naar buiten wordt gebracht. Net als onze vriend Niko Bellic wordt hij door dit verleden geforceerd te doen wat hij doet in Red Dead Redemption. In dit geval moet je een oude bendekameraad afvlammen, omdat The Bureau (voorloper van de FBI) dit van je eist en je via je familie chanteert. Ik kan niet anders dan toch een beetje een ‘been there, done that’ gevoel ontwikkelen. Ook de andere characters die je tegenkomt, zijn precies wat je van Rockstar zou verwachten; erg cliché. Een doorgedraaide schatzoeker die zelfs graven plundert, een rondtrekkende kwakzalver met hoge hoed en gezet figuur, een Mexicaanse kolonel die net teveel op Tony Montana lijkt (zowel gezicht en haar als stem) en tal van andere figuren die wel zeggen dat ze je helpen, maar eerst talloze opdrachtjes uitdelen alvorens zij jou (misschien) van dienst zijn. John reageert precies zoals Claude, Tommy, CJ en Niko; wel een grote bek hebben, maar toch braaf doen wat er gezegd wordt. Niet dat dit alles een slecht punt is, De krankzinnige goudzoeker kon bijvoorbeeld meermaals een lach op mijn gezicht toveren. Het is slechts een voorbeeld van hoe zichtbaar de hand van Rockstar in Red Dead Redemption is. En aangezien de characters van GTA altijd juist door hun clichématigheid zo leuk zijn, is dit zeker geen minpunt.
Minder dan GTA
Tot zover is de vergelijking met GTA op vele vlakken erg snel gelegd. Helaas scoort Red Dead Redemption op één vlak een stuk lager dan GTA; namelijk de muziek. Toegegeven, de muziek die je hoort, is sfeervol. De mondharmonica die je hoort rondom Armadillo (klein, stoffig, filmisch westerndorpje, compleet met tumbleweed) zet natuurlijk perfect de sfeer neer, maar wordt stiekem na een uurtje of wat saai. Met als gevolg dat free-roamen gewoon saai wordt. Je mist echt de muziek van GTA. En ja, ik snap dat een paard niet voorzien is van een Blaupunkt audiosysteem, maar toch maakt het het rondjesrijden op je paard wat minder interessant dan rondjes scheuren in je bolide.
Ander nadeel van de westernsetting is het paard. Hoewel de wereld van Red Dead Redemption immens groot is, is je paard een stuk trager dan je Turismo uit GTA, of je helikopter. Nu heeft Rockstar een simpele fast travel feature ingebouwd. Of althans… simpel? De ene manier is een postkoets opzoeken in een stadje, maar dit kost geld. Dan heb je de mogelijkheid om een kamp op te zetten en te fast travelen naar een willekeurige locatie, maar dit kost vrij veel tijd omdat je dus eerst in je menu je kamp moet selecteren en dan je locatie kunt uitkiezen. Ik had liever een kopie van het systeem van Oblivion gezien, gewoon op de map je gewenste locatie aanklikken et voila, je staat er. Tot slot is er nog een trein, maar daar pronkt waarschijnlijk een NS- of Veolia-logo op; je weet nooit wanneer de trein komt, gaat, of hoelang het duurt voor je bij je bestemming bent.
Western
Kort door de bocht is Red Dead Redemption dus letterlijk GTA, maar dan een eeuw eerder gezet. Gelukkig brengt die eeuw verschil met GTA de broodnodige opties voor missies met zich mee en Rockstar exploiteert deze mogelijkheden optimaal. Want eerlijk gezegd zijn de standaardmissies van GTA, of welke andere free-roam game in de moderne tijd dan ook, wel erg uitgekauwd. Ga daarheen, knal hem af, pik dit koffertje op… Dit soort missies zitten ook in Red Dead Redemption, maar we mogen nu ook vee drijven (wat stiekem erg tof is!), jagen op allerhande dieren (van bizons en grizzlyberen tot kleine konijntjes en vogels) en duelleren. Ook het uit Red Dead Revolver stammende ‘Dead Eye’ is aanwezig in Redemption. Dit is een soort bullet-time, waarmee je bepaalde lichaamsdelen kunt aanvinken die onze revolverheld John Marston dan in één reeks beschiet. Heerlijk, om tijdens een goede knalpartij 3 welgemikte headshots uit te delen, of tijdens een duel precies op de vijand z’n hand te mikken en hem zo te ontwapenen. En oké, soms maakt Dead Eye een shootout wat makkelijk, maar moet een game altijd moeilijk zijn om tof te zijn? Verder kun je in stijl banken overvallen, bounty jagen, postkoetsen overvallen, paarden temmen, poker spelen en nog heel veel meer. Rockstar trapt nergens op de rem en laat jou en mij meteen alles doen wat je als cowboy zou willen doen.
Multiplayer
Al die western-extraatjes vallen echter in het niets bij een element dat Rockstar nog nooit heeft neergezet; een goed uitgewerkte multiplayer. Want laten we eerlijk zijn, de multiplayer van GTA IV was niet bijster tof. Nee, dan Red Dead Redemption. Als kleuter was het al leuker om samen met vriendjes in een zandbak te spelen en eigenlijk is dit voor volwassenen niet anders. Ook wij willen in die immense zandbak die Red Dead Redemption heet met vrienden spelen. En ook ik heb meerdere malen lekker lopen free-roamen met wat vrienden tot diep in de nacht. Rockstar weet de multiplayer van Red Dead Redemption zeer interessant te maken door de free-roam mode, die als centrale hub dient en waar je talloze challenges kunt voltooien. Je kan er talloze gang hideouts overvallen, op diverse dieren jagen en nog veel meer. En dat alles voor XP. En in tegenstelling tot GTA verdien je, door deze vele diverse challenges, heel makkelijk veel XP. Vervolgens kun je nieuwe characters, wapens en paarden (of bizons!) unlocken. Uiteraard zijn er ook diverse ‘echte’ gamemodi te vinden, waarbij je elkaar moet afmaken, goud moet stelen, etc. Vrij bekende gamemodi, maar dan, uiteraard, in een western jasje gestoken.
Het toffe van de multiplayer vond ik ook, dat je nu gewoon lekker rond kunt klooien met je vrienden. Tuurlijk kun je een echte game starten, of bepaalde challenges voltooien, maar je kunt ook gewoon relaxt met een vriend een huifkar stelen en er relaxt mee rondrijden. Je hebt het vroeger op school vast wel eens met je vrienden over Vice City of San Andreas gehad. "Ben je daar al geweest?”, "Heb je dit al gezien?” en dan elkaar de tofste verhalen vertellen. Nu start je samen een multiplayerpotje op en laat je daadwerkelijk die gruwelijke sniperspot aan je vriend zien, of die mooie berg. Hoewel dus het free-roamen in de singleplayer, door gebrek aan een leuke radio, wat saai is, is het juist het free-roamen dat de multiplayer van Red Dead Redemption zo vet maakt. Een zéér welkome vernieuwing in het sandbox genre! Dag en nacht
Rockstar heeft zichzelf ook op grafisch gebied overtroffen. Red Dead Redemption ziet er al erg mooi uit, ok, niet fantastisch, maar wel goed, maar vooral de weerseffecten zijn van een hoog niveau. Een zeer sfeervolle ondergaande zon, die de mooiste rotsformaties nog mooier rood kleurt, een pikkedonkere nacht met een prachtige sterrenhemel (en oké, het zijn wat overdreven veel sterren, maar het ziet er gaaf uit) of juist een nacht die nooit echt donker wordt, door een dik pak wolken. Wanneer het gaat regenen, verandert het land langzaam in een drassig gebied, vol plassen op de paden. Dit zijn effecten die we nog niet eerder hebben gezien in een game. En het zijn die effecten, die het relaxt rondrijden op een paard (bij voorkeur met je vrienden online) toch wel een erg toffe en unieke ervaring maken. |
| Views: 331 | Added by: Edbn |
| Total comments: 3 | ||||||||||||||||||||||||||||
Laatste items
AoRX ELITE@ArmyofRefleX
| ||||||||||||||||||||||||||||
maar nu is er kermis hiero dus ff spare xD maar ik wil um nu :@
