Main » 2010 » Februari » 25 » Heavy Rain
17:44:47
Heavy Rain

 
Je kunt veel van David Cage zeggen, maar niet dat hij geen lef heeft. Met Fahrenheit probeerde hij al een interactief drama neer te zetten en met Heavy Rain doet hij dat dunnetjes over. Heavy Rain is een game als geen andere en dit keer gelukkig zonder het compleet ontspoorde einde dat Fahrenheit de das omdeed. Nee, meneer Cage laat zien dat hij weet hoe je iemand uren lang op het puntje van zijn stoel laat zitten.

Interactief drama
Heavy Rain is eigenlijk geen game, het is een interactief drama. Een combo tussen een boek, qua lengte en spanningsboog, en een film, qua presentatie en graphics, het enige game element is dat je zelf aan het stuur zit. Dit maakt de game een stuk langzamer van tempo dan een gemiddelde titel en de belangrijkste vraag die je aan jezelf moet stellen is: ‘Kan ik een tandje terugschakelen?’ Als je het erg vindt dat een game niet het tempo van Modern Warfare 2 heeft, dan is Heavy Rain totaal ongeschikt voor je. Kun je wel omschakelen en accepteren dat deze game een lager tempo heeft, dan is het genieten.

Origami Killer
In Heavy Rain ga je op zoek naar de Origami Killer met 4 mensen die direct bij de zaak betrokken zijn. Scott Shelby is een privé detective die door enkele families van slachtoffers van de moordenaar is ingehuurd om de moordenaar te vinden. Madison Paige is een journaliste die op zoek is naar de waarheid achter de Origami Killer en Norman Jayden wordt als FBI profiler bij de zaak gehaald om deze na 2 jaar eindelijk op te lossen. Architect Ethan Mars lijkt hier de vreemde eend in de bijt, hij verliest in het begin van de game zijn zoon Jason bij een auto-ongeluk en raakt zelf in een coma. Na zijn coma heeft hij black-outs waarna hij ineens midden op straat wakker wordt met een origami in zijn hand. Link met de Origami Killer duidelijk denk je? Think again! Maar daar laten we je lekker zelf achter komen.

Whodunnit?
In detectiveboeken is de whodunnit een bekende stijl. De vraag wie het gedaan heeft en zoektocht naar de schuldige staan centraal en stukje bij beetje komt het hoofdpersoon dichterbij de moordenaar. Met onderweg natuurlijk de nodige tegenslagen en verrassingen. Heavy Rain is een whodunnit pur sang. Ieder karakter vindt zijn eigen clues en af en toe wil je wel naar je beeldscherm schreeuwen dat als die sukkels nou eens bij elkaar gingen zitten met hun informatie, dat het dan een stuk makkelijker zou zijn. Dat doen ze alleen niet, want ze kennen elkaar niet direct, en dus weet jij vaak meer dan de personages. Het houd je wel op het puntje van je stoel. De wow- en WTF-momentjes zullen je in ieder geval om de oren vliegen.

 
Puik acteerwerk
Dat Heavy Rain gebruik maakt van echte acteurs en veel scenes volledig gemotion captured zijn, helpt de game flink vooruit. De bewegingen van de personages zien er verschrikkelijk realistisch uit en het overgrote deel van het acteerwerk is overtuigend. Helaas kakt het stemmenwerk af en toe in. Als Ethan bijvoorbeeld zijn zoontje Jason kwijt raakt in het winkelcentrum, hoor je nergens in zijn stem de paniek van een ouder die zijn kind kwijt is. Het helpt dan niet dat Ethan voor dat deel van de game maar 2 verschillende manieren lijkt te kennen om de naam van zijn kind uit te spreken. Het is jammer dat dit meerdere keren in de game gebeurd, want het overtuigt op zo’n moment niet.

Is dit echt?
Interactief drama, zo mag je iets natuurlijk pas noemen als het eruit ziet en voelt als een interactief drama. Met dat ‘voelen’ zit het, dankzij het verhaal en het goede acteerwerk, wel goed. Gelukkig faalt Heavy Rain niet als het op het uiterlijk aankomt, de game behoort tot de absolute top als het om grafische pracht gaat. Je ziet ieder detail op het gezicht van de karakters, van een stoppelbaard tot de kleur van de ogen en van de wallen onder iemands ogen tot wat rode vlekjes op een voorhoofd.

Ook in grotere omgevingen en open ruimtes blijft Heavy Rain visueel op topniveau presteren. Quantic Dream heeft zich er ook niet makkelijk vanaf gemaakt, want de hoeveelheid plekken die je bezoekt in de game is indrukwekkend. Van elektriciteitscentrales tot een hele trits verschillende huizen en van afgeleefde motels tot verlaten industrieterreinen. Als Heavy Rain een film was geweest, had je jezelf afgevraagd wat het had gekost om op al die locaties te filmen.

 
Eén groot quick-time event?
De angst van veel mensen, dat Heavy Rain een groot quick-time event wordt, komt wat ons betreft wel en niet uit. Ja, je moet voor iedere actie op de knop drukken die je in beeld ziet en tijdens gevechten of andere snelle scenes moet dat voordat een metertje afloopt. Maar, in Call of Duty moet je ook iedere keer op dezelfde knop drukken om te schieten. Het belangrijkste is dat de acties die je in Heavy Rain uitvoert logisch zijn. Ga je op een stoel zitten, dan moet je op het pijltje naar beneden drukken, maak je een koelkast open, dan maak je ook een dergelijke beweging met je controller, schop je of sla je iemand met rechts, dan moet je R1 of R2 gebruiken. Het is gewoon logisch, zelfs de acties waarbij je de controller moet bewegen voelen natuurlijk aan.

Niet altijd top controls
Het enige probleem dat soms ontstaat met de controls, is dat de response niet altijd even goed is. Zeker als je snel de rechterstick eerst opzij en dan schuin omhoog moet bewegen of als je gebruik moet maken van de motion, dan wil de registratie van je beweging wel eens niet kloppen. Ook kun je sommige acties niet meer afbreken, nadat je deze ingezet hebt, terwijl dat in het echte leven wel makkelijk zou kunnen. Hierdoor zou je wel eens een andere afloop kunnen krijgen dan je eigenlijk zou willen. Gelukkig kun je ieder hoofdstuk individueel laden.

Dit probleem heb je ook een beetje met het lopen. Zeker als de camera wisselt, wil je karakter nog wel eens een andere kant oplopen dan je aangeeft. Het zijn kleine dingetjes, maar het gebeurt net even te vaak en veel belangrijk, het breekt de vloeiende ervaring. In Heavy Rain staat alles in het teken van de beleving en dit soort frustraties breken die beleving even.
 
Cameraprobleempje
Net zoals de controls moet ook de camera in dienst staan van de beleving en dat gaat over het algemeen best aardig. De camera is het lastigste onderdeel om goed onder de knie te krijgen en Quantic Dream heeft het bijna voor elkaar. Bijna, want soms wil het nog wel eens scheef gaan. Zo kun je in de allereerste scene met Ethan aan zijn tekening voor een nieuw huis werken. Waarschijnlijk zul je al 10 minuten bezig zijn de werkkamer te vinden, omdat die verstopt zat in een hoekje en de camerahoek pas zo aan te passen is als je er letterlijk naast staat. Of je komt een grote club binnen, ziet in een cutscene de man zitten die je moet hebben, maar vervolgens zijn de camerahoeken zo onduidelijk dat je geen idee hebt waar je nou naar toe moet. Je hebt in iedere situatie 2 camerahoeken waar je met een druk op de L1 knop tussen switcht, maar soms bieden ze allebei geen uitkomst.

Spanning en sensatie
Dat je in Heavy Rain niet constant aliens of boze terroristen aan het afknallen bent, betekent niet dat het saai wordt. Sowieso is het verhaal lekker spannend, maar ook de actie kan voor flink wat sensatie zorgen. Er zijn genoeg momenten waarop je op leven en dood bezig bent om iets of iemand van je af te houden. En geloof me, dat is heftig. De spanning van op het juiste moment op de juiste knop moeten drukken en niet weten welke actie je na deze uit moet voeren. Combineer het met de muziek die op de belangrijke momenten aanzwelt en je kunt je voorstellen dat je regelmatig even bij moet komen na weer een heftige scene.
 
 
Keuzes
Dit soort momenten zijn ook vaak beslissende punten in de game. Doe je het één, dan ga je kant A op, doe je het ander, dan ga je kant B op. In de demo kon je geen belangrijke keuzes maken, maar die keuzes volgen pas later in de game. De demo was slechts een van de eerste scenes. In het 1ste gedeelte van de game is het lastig om radicale keuzes te maken en dat is te begrijpen. Dat zou kunnen betekenen dat de game na 1 uur is afgelopen en dat is nou ook weer niet de bedoeling.

Veel van de keuzes die je maakt, zijn ook niet zo vormgegeven dat knop X keuze X is en knop Y keuze Y. Nee, de keuzes hangen er van af hoe jij de game speelt. Ben je in een bepaalde situatie niet snel genoeg, dan loopt de game heel anders af dan wanneer je wel in strak tempo een taak weet te voltooien. Of je een gevecht wint of niet zal ook zwaar wegen voor het vervolg van de game. Het mooie is dat je vaak niet eens door hebt dat je een keuze hebt gemaakt. Je bent op dat moment alleen maar bezig met overleven en denkt pas later aan wat er gebeurt was als je het daar anders had gespeeld.

Dit heeft wel als nadeel dat je juist die ene oplossing zult kiezen die gebaseerd is op de survivalinstincten van de mens. Als je in een lastige situatie zit, dan zul je vaak alles doen om hier goed uit te komen, terwijl het voor het verhaal wel interessant kan zijn om juist een keuze te maken die niet voor de hand ligt. Redenen genoeg dus om de game een 2de keer te spelen. Je hoeft hier niet helemaal vanaf het begin af aan te starten, want per chapter dat je uitgespeeld hebt, kun je het verhaal voortzetten. Als je dan kiest om je voortgang op te slaan, ben je wel je eerdere saves kwijt.
 
 
Morele keuzes
De keuzes hebben niet alleen invloed op hoe de game uit wordt gespeeld, maar ze hebben ook een behoorlijke morele invloed. Heavy Rain heeft geen ‘good’ en ‘evil’ balkjes, geen karmapunten en ook geen goede en foute knoppen. Nee, de morele keuzes die je in Heavy Rain maakt, leggen je niet van tevoren bedachte ratings of kwalificaties op. Je maakt een keuze en wat je ook doet, je moet zelf maar weten hoe je omgaat met de consequenties. Dit betekent niet dat de keuzes slap zijn, want je zult flink wat heftige besluiten moeten nemen. Een game die je al heel snel vraagt ‘How far would you go to save someone you love?’ zal niet aankomen met de keuze tussen het aaien van een kitten of het beest een tik op zijn neus geven. Of je dan voor de ‘goede’ of ‘kwade’ weg kiest, ligt maar net aan je eigen morele kompas en bovendien, wat is goed en wat is kwaad? Wat jij in Heavy Rain een goede keuze vindt, kan ik wel moreel verwerpelijk vinden.

Het is bevrijdend om een game te spelen die niet met een rating systeem werkt en je steeds heiliger of meer duivels maakt. Een game die je niet dwingt pad A of pad B te nemen, maar dat laat afhangen van je eigen speelstijl. Je kan de implementatie van het keuzesysteem, zowel op gameplay als moreel gebied, best beschouwen als één van de belangrijkste verworvenheden van Heavy Rain. Iets waar andere uitgevers hopelijk een voorbeeld aan nemen.

Verschillende eindes
De verschillende keuzes op gamegebied impliceren verschillende eindes, en die zijn er ook. Het is zeker de moeite om te proberen zo veel mogelijk eindes te zien, al is het maar omdat je een trophie krijgt voor het vrijspelen van alle mogelijke eindes van de game. Hoe je wilt dat de game eindigt is aan jou, een ultiem happy end behoort tot de mogelijkheden, maar je kunt ook echt alles in de shit laten draaien. Heb je geen zin om de hele game opnieuw te spelen, spring dan in de laatste scene of halverwege in. Zoals eerder aangehaald, het kan in Heavy Rain.
 
Conclusie
Met Fahrenheit bewezen Quantic Dream en David Cage al dat ze interactief drama konden maken. Waar die game misliep op een compleet ontspoord verhaal blijft Heavy Rain netjes in het gareel. Quantic Dream heeft de kracht van de PlayStation 3 uitstekend benut om een zeer realistische ervaring neer te zetten. Het is jammer dat die ervaring af en toe opgebroken wordt door niet perfecte controls en camerawerk en voice acting die soms te wensen over laat. Maar, wanneer je dan weer een heftige scene speelt en terugkijkt en denkt: "shit, dat was close, maar wat nou als…”, dan weet je gelijk weer waarvoor je het doet. De mogelijkheden die Heavy Rain je biedt om de game op verschillende manieren te ervaren zonder dat je daarvoor bewust op knop A of B drukt, zijn indrukwekkend. Evenals de manier waarop de game omgaat met morele keuzes. Heavy Rain is een interactief drama om van te smullen. Schakel even terug van versnelling 6 voor Modern Warfare 2, naar versnelling 2 voor Heavy Rain en je zult snel de kracht van deze game ervaren.
Views: 472 | Added by: Edbn
Total comments: 0
Only registered users can add comments.
[ Registration | Login ]

Inloggen

@ArmyofRefleX

 

Kalender

«  Februari 2010  »
Zo Ma Di Wo Do Vr Za
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28