De meestbelovende games van 2010, de top 7 - 31 December 2009 - Clan Army of RefleX PS3/PS4

Main » 2009 » December » 31 » De meestbelovende games van 2010, de top 7

12:40:32 De meestbelovende games van 2010, de top 7
Daar zijn ze dan. De top 7 van de meestbelovende games van 2010 en daarom gaan we nu veel dieper in op de games We hopen dat jullie keuzes voor het volgende jaar wat makkelijker zijn geworden. Hoe dan ook, we wensen je een fantastisch 2010! 7. Bioshock 2 Ontwikkelaar: 2K Games Uitgever: 2K Games Release: 9 februari Wat is het: Het vervolg op misschien wel de grootste verrassing van 2007 dat zich tien jaar na het origineel afspeelt. Onderwaterstad Rapture is nog steeds het decor voor de game. Sofia Lamb heeft de macht overgenomen van Andrew Ryan, de man die ervan overtuigd was met Rapture een utopische wereld te kunnen opbouwen door de nadruk op het individu te leggen. Sofia Lamb ziet meer heil in een collectieve samenleving, maar ook dit lijkt niet al te best te werken. Nog steeds heerst er onvrede en de onmenselijke bewoners slaan elkaar om het minste of geringste de kop in. In dit deel speel je niet met protagonist Jack, maar kruip je in het duikpak van de eerste Big Daddy, de enige in zijn soort met een vrije wil. Dit brengt nieuwe spelelementen met zich mee. Door het duikpak kun je nu ook zwemmen. Met je boor kun je vijanden doorspiesen. De basis blijft echter ongewijzigd. Nog steeds heb je magische krachten tot je beschikking, die je gedurende het spel kunt uitbouwen, en opnieuw spelen de Little Sisters een essentiële rol om het goedje Adam te verkrijgen. Daarnaast zijn de Big Sisters nieuw in het vijandenassortiment en zijn er nu ook multiplayermodi toegevoegd. Waarom wel: Het origineel was werkelijk fantastisch door de typische jarendertigsfeer, het interessante plot en de toffe gameplay. Bioshock 2 borduurt hierop voort en kent enkele interessante vernieuwingen. Als dat goed is uitgewerkt, zou het eerste deel op z'n minst geëvenaard moeten worden. Waarom niet: Willen we eigenlijk wel spelen als Big Daddy? Het was juist zo ontzettend tof dat je in wezen als enige ongehavende mens terechtkwam in de ellende van Rapture en langzamerhand erachter kwam hoe de vork nu eigenlijk in de steel zat. Dit zou nog wel eens ten koste kunnen gaan van de mystieke en onheilspellende sfeer. 6. The Last Guardian Ontwikkelaar: Sony Uitgever: SCEE Release: 2010 Wat is het: Team Ico belooft het beste van Ico en Shadow of the Colossus samen te voegen in een magische en grensverleggende game waarin de relatie tussen een kleine jongen en een enorme griffioen centraal staat. Naast vernieuwende gameplay zal ook de emotionele snaar worden bespeeld. Samenwerking staat centraal in The Last Guardian. Met behulp van de intelligentie van de kleine jongen (de speler) en de enorme omvang van de griffioen proberen beiden uit een enorm fort te ontsnappen. Dit is niet geheel zonder gevaar, want naast natuurlijke obstakels zijn er vele kwaadwillende soldaten die hen willen tegenhouden. De wending die het verhaal gaat nemen zal tot het einde een verrassing blijven en je ongetwijfeld emotioneel beroeren. Waarom wel: Er is praktisch geen reden om aan te nemen dat The Last Guardian niet goed gaat worden. Team Ico weet als geen ander een verhaal te vertellen zonder dat er veel wordt gezegd. Het is aan jou uit te vinden wat er moet gebeuren, zonder dat je bij het handje word genomen. Waarom niet: Laten we hopen dat de grenzen van de hardware niet teveel worden opgezocht, zoals in Shadow of the Colossus. De framerate was toen niet om over naar huis te schrijven. 5. God of War 3 Ontwikkelaar: SCEA Santa Monica Studio Uitgever: SCEE Release: 26 maart Wat is het: Kratos begint aan zijn laatste missie met als doel de top van de berg Olympus te bereiken. Hier aangekomen zal hij de Goden laten boeten voor alles wat ze hem aan hebben gedaan. Het staat buiten kijf dat de tocht naar boven er eentje zal worden vol bloederig geweld. We zijn niets anders gewend van Santa Monica Studio. God of War 3 wordt een typische vervolggame waarin alle succesvolle elementen zijn behouden en waarin al het andere grootser en epischer wordt neergezet. Meer wapens en magische krachten maken op nog brutere wijze een einde aan het leven van iedereen die Kratos in de weg staat. Waarom wel: De serie is van oudsher groots in opzet en ‘meer’ betekent dus ook simpelweg ‘beter’. De oude vertrouwde gameplayelementen zijn bovendien weer aanwezig, dus we hoeven niet bang te zijn voor een slecht spelende game. Waarom niet: Zijn we met z’n allen niet al afgestompt door de eerste twee delen in de reeks? Ook kan het zijn dat Sony niet in staat is nog een keer over het geweld van deel twee heen te gaan. 4. Heavy Rain Ontwikkelaar: Quantic Dream Uitgever: Sony Computer Entertainment Release: 26 februari Wat is het: Over weinig games zijn de meningen zo verdeeld als over Heavy Rain. De één noemt het een groot quick-time event waar je als gamer vooral passief loopt toe te kijken, de ander vindt het een van de grootste revoluties op gamegebied van de laatste jaren. Eén ding is het zeker: bijzonder. Met Heavy Rain werkt Quantic Dream het interactieve verhaal vertellen dat men met Fahrenheit introduceerde, verder uit. Diepere personages, een beter doordacht plot, prachtige emoties en meer keuzes in de verschillende scènes. Hoeveel keuze je werkelijk zal hebben, blijft een beetje de vraag. De uitkomst van veel scènes is steeds hetzelfde en over de onderlinge invloed is nog niet veel bekend. David Cage, de bedenker van het spel, zegt ook dat het eigenlijk niet de bedoeling is om Heavy Rain vaker te spelen. Je speelt het één keer en krijgt een ervaring die zich aanpast aan jouw keuzes. Wat de precieze impact is zul je dan niet weten, maar je krijgt toch het gevoel dat je alles zelf bepaalt. Deze illusie van invloed moet zorgen voor meer betrokkenheid bij het verhaal en een heel andere ervaring dan het passief bekijken van een film. Heavy Rain is een menselijk en toegankelijk spel, dat misschien zelfs de gewone filmkijkers naar zich toe kan trekken. Maar het kan ook zomaar zijn dat het voor de filmkijkers teveel een game is en voor de gamers teveel een film, waardoor het zich teveel in de niche manoeuvreert. Een revolutie in wording, of slechts een mooi experiment? Waarom wel: Een game waarin het verhaal geen kapstok is voor de gameplay, maar het hoofdelement. Snijdt thema’s aan die je normaal niet tegenkomt in games. Het begin van een nieuw genre? Waarom niet: Als het verhaal toch niet zo goed wordt als we hopen, bijvoorbeeld door net als in Fahrenheit op het eind compleet te ontsporen. 3. Rage Ontwikkelaar: id Software Uitgever: Bethesda Softworks Release: 2010 Wat is het: Rage speelt zich in een post-apocalyptische wereld af. De wereld ligt in puin vanwege de inslag van een gigantische meteoriet, maar de mensheid heeft kunnen overleven door in ondergrondse arken te schuilen en zichzelf zo tegen het ruimtegeweld te beschermen. Jij speelt iemand die net uit deze schuilplaats komt en vervolgens wordt geconfronteerd met de ‘nieuwe’ maatschappij: uitgedund en in handen van crimineel gespuis en machtsbeluste freaks. Het zal je niet verbazen dat het al het snel jouw doel wordt om de controle weer in handen van de juiste personen te brengen. Dat is moeilijker dan je denkt, want de desolate, met mafkezen gevulde wereld in Rage laat die uit de vergelijkbare Mad Max-films verbleken. In Rage is het doden of gedood worden. Heerlijk. Hoewel Rage soms wordt omschreven als een potpourri van verscheidene genres, blijft het toch vooral een shooter. Maar met enkel het labeltje 'shooter' doe je Rage eigenlijk te kort, aangezien de game allesbehalve een dertien-in-een-dozijn-schietspel is. Zo kun je je (soms vrij bizarre) wapens upgraden, mechanische vechtmachines aansturen die je helpen bij het verslaan van vijanden en in een uitgedoste buggy rijden. Volgens Id Software zul je ongeveer veertig procent van de game rondbrengen in deze gevechtsbuggy, maar de actie blijft arcade en diepgaande racelementen hoef je dus niet te verwachten. Meer hoeft Rage ook niet te zijn, want de explosieve actie alleen is al tof genoeg om een derde plek voor Rage te rechtvaardigen. Rage wordt gekenmerkt door een licht cartoonesk uiterlijk, maar hierdoor oogt de wereld daarentegen allesbehalve kinderlijk. Explosies zien er prachtig uit, de wapens en vijanden zijn af en toe heerlijk bizar en de duistere steden puilen uit van de details. Het visueel geweld wordt aangedreven door de Id Tech 5-engine. Naast de singleplayermodus, die ook coöperatief te spelen is, zal Rage een uitgebreide multiplayermodus bevatten. Hierover is echter nog niets bekend. Wij kunnen in ieder geval niet wachten om onszelf in de geweldige wereld van Rage onder te dompelen. Waarom wel: Rage biedt een prachtige wereld met genoeg ongure figuren om je uren te vermaken. De actie lijkt briljant te worden, mede door de onconventionele wapens, gigantische explosies en hulprobotjes. Rage wordt meer dan een simpele rechttoe, rechtaan shooter, aangezien de race-elementen ons in een speelsessie prettig verrast hebben. Waarom niet: Het racen is leuk, maar overdrijft id Software niet een klein beetje door je bijna de helft van de tijd achter het stuur plaats te laten nemen? Het upgraden van je wapens is nu niet bepaald diep uitgewerkt, hopelijk voegen dit soort RPG-elementen wel genoeg toe aan de gameplay. 2. Red Dead Redemption Ontwikkelaar: Rockstar San Diego Uitgever: Rockstar Games Release: 27 april Wat is het: De grootste game van Rockstar buiten de GTA-reeks. Een free-roaming westerngame waarin je te paard een gigantisch, ruig, onherbergzaam landschap mag verkennen. Met een sterke verhaallijn waarin de personages echte persoonlijkheid kennen, al littekens op hun ziel hebben, niet alleen vechten voor wraak, maar ook voor hun familie. Verteld via tussenfilmpjes op z’n Rockstars: op het scherpst van de snede, spitsvondig, niet vies van wat menselijk vlees op zijn tijd. Maar de echte kracht komt voort uit de spelwereld, gemaakt met de zorg en aandacht die ze alleen bij Rockstar kennen. Maar een stad is toch makkelijker interessant te houden dan een dorre woestijn. Een levendig ecosysteem met veel dieren en planten, zorgt voor leven in de brouwerij. De schaal van de wereld is zorgvuldig gekozen: uitgestrekt genoeg dat je het gevoel hebt echt ergens naartoe te gaan, maar klein genoeg om afwisselend en interessant te blijven. Mooie rotspartijen worden afgewisseld met meertjes, diepe ravijnen en dorpjes. Willekeurige gebeurtenissen zullen je geregeld verrassen. Ontsnapte criminelen, cowboys die een kampvuurtje hebben opgezet of een koopman die met paard en wagen rondtrekt, saai is het zeker niet. En dan hebben we de missies zelf nog. Alles wat je kent uit westernfilms, komt wel langs. Duelleren uiteraard, achter een trein aanhollen op je paard ook. De vuurgevechten maken gebruik van een coversysteem en dankzij de nieuwste Euphoria engine reageren vijanden realistisch op hun verwondingen en vallen ze vanaf een dak mooi te pletter. Heb je een aantal vijanden gedood, dan kun je met je Dead Eye meerdere vijanden in één soepele beweging om zeep helpen. Tussen de missies door mag je schatzoeken, premiejagen of blackjacken in een café. Maar houd je koest, want anders staat de premie voor je het weet op jouw hoofd. Waarom wel: Fantastische, levendige weergave van het wilde westen. Veel meer dan simpelweg ‘GTA op een paard’. Sterk verhaal en sterke personages. De spelwereld is simpelweg gigantisch en je maakt gedurende het spel echt een tocht, waardoor het meer als een queeste voelt dan bijvoorbeeld GTA. Door ons alvast getipt als dé verrassing van 2010, bij deze. Waarom niet: Het zou wat eentonig kunnen worden op den duur, vooral als het schieten niet spannend genoeg is, maar we hebben er eigenlijk wel vertrouwen in en kunnen niet wachten om zelf ons paard te bestijgen. Het grootste probleem is misschien nog wel dat het grote publiek niet warm loopt voor het wilde westen. 1. Mafia II Ontwikkelaar: 2K Czech Uitgever: 2K Games Release: Tweede kwartaal Wat is het: Er is bijna niemand die het gespeeld heeft. We hebben tot nu toe alleen wat filmpjes gezien. En toch is dat genoeg om Mafia 2 zonder twijfel op de felbegeerde eerste plaats in de meest belovende games van 2010 te zetten. Stel je eens voor: een grote, open wereld waar je kunt gaan en staan waar je wilt. Dat is niet meer zo uniek, maar gooi er nu een jaren 40-sausje overheen, bedenk er de meest realistische graphics bij en stel je een wereld voor waar alles wat je doet compleet logische gevolgen heeft. Waar elk probleem meerdere oplossingen heeft en alle oplossingen die in het echte leven zouden werken, ook echt werken. Klinkt als een optelsom die een prachtige uitkomst moet hebben, toch? Mafia 2 is die uitkomst. De eerste Mafia werd alom geprezen om de sterke gameplay en de voor die tijd indrukwekkende grafische kracht. Maar eerlijk is eerlijk: de game is gruwelijk genegeerd door het grote publiek. De populariteit van Grand Theft Auto was allesomvattend en, toegegeven, Mafia lijkt voor een onwetende toeschouwer niet meer dan een kopie van GTA. Maar Mafia was in werkelijkheid zoveel meer dan dat. Zo lag de focus in de game meer op het verhaal en de sterke dialogen. Hoewel je vrij was om te gaan en staan waar je maar wilde, werd je door het verhaal constant vooruit gedreven. Daar kon GTA niet aan tippen, in ieder geval niet tot het vierde deel uitkwam. Ook Mafia 2 zit vol met scripted events die er voor moeten zorgen dat het net lijkt alsof je door een interactieve film heenrijdt en schiet. Maar dat wil niet zeggen dat je ook echt constant met het verhaal bezig moet zijn. Mafia 2 zit namelijk vol met klusjes en zijmissies die je kunnen afleiden. Vrouwen die worden lastig gevallen, auto’s die moeten worden gejat, tientallen personages die allemaal hun eigen beweegredenen hebben: je kunt elke situatie precies oplossen zoals jij dat wil. En dat allemaal ondergedompeld in een typische sfeer die doet denken aan maffiafilms en -series als The Godfather, Goodfellas en The Sopranos. Dankzij professionele stemacteurs waar de ontwikkelaar maanden naar heeft gezocht, schitterende gebouwen die echt bij het tijdsbeeld passen en gelicenseerde muziek die past bij de tijdsperiode vergeet je straks echt even helemaal dat het 2010 is. En dan hebben we het nog niet eens gehad over het slimme politiesysteem. Een beetje rondrijden tot je de politie kwijt bent en daarna vogelvrij zijn is zó 2009. De politie onthoudt de kleding die je aan had of de auto waarin je rondreed ten tijde van een criminele activiteit. Het is dus zaak om die auto die ze net hebben achtervolgd te dumpen of van een nieuw likje verf te voorzien, of nieuwe kleren te kopen wanneer alle politieagenten in de stad van je uiterlijk afweten. En politiemoord is zo’n beetje de ergste misdaad die je kunt begaan, dus verwacht niet dat je na zo’n actie zomaar kunt ontvluchten. Mafia 2 wordt als het bovenstaande allemaal waar gemaakt wordt een echte mijlpaal in de gamegeschiedenis. Waarom wel: Mafia 1 vertelde één van de beste verhalen ooit in een game, Mafia 2 gaat daar ongetwijfeld overheen. Mafia 2 geeft veel vrijheid bij het spelen van missies, iets wat bij het eerste deel nog het grootste gemis was. Tot zover oogt en klinkt alles wat we zien en horen over de game perfect. Waarom niet: De besturing van de auto's lijkt iets te arcade ten opzichte van het realistische uiterlijk van de omgeving. Maar we hebben veel vertrouwen in de ontwikkelaar, al was het maar omdat de eerste Mafia zo fantastisch was. Tweet
460 keer bekeken \| Geplaatst door Edbn

0 reacties

Only registered users can add comments.
[ Registration | Login ]

Website builder — uCoz

Copyright MyCorp © 2024 | Free uCoz Templates | Clan Army of RefleX PS3/PS4